1. Waarom heeft jouw peuter een driftbuien?
Vorige week sneed ik met m'n nieuwe broodsnijmachine een sneetje van mijn zelfgemaakt maisbrood. Plots kleurde het brood donkerrood.
Het koude broodmes sneed diep in mijn vingers.
Auwtch! De tranen sprongen in mijn ogen. Mijn mond schreeuwde gans de buurt samen! Ik wist niet wat mij overkwam of wat ik op dat moment moest doen!
Een allesoverheersend gevoel dat, alsof mijn vinger in brand stond. Het werd zwart voor m'n ogen. Ik wist niet wat ik nu moest doen.
Dit is wat jouw peuter meerdere keren per dag meemaakt.
Jouw zoontje of dochtertje voelt van alles in dat kleine lijfje en weet niet wat hij of zij moet doen om daar mee om te gaan.
Dus doet jouw peuter wat hij deed als baby. Roepen, tieren en stampen.
Wist je dat er meer dan 30 gevoelens en emoties zijn die jouw lieve kleine peuter in een vingerknip in een kwade rode vleesvulkaan veranderen?
Gevoelens zoals honger, jaloezie of vermoeidheid.
Benieuwd naar deze 30+ dekselse woedebui veroorzakers?
Klik hier en meld je gratis aan voor mijn verassende ‘weg-met-woedebuien’ opvoedtips.In elk geval, ik trok mijn vingers uit de broodmachine en liep gillend de trap op. Dat deed ik niet bewust.
De reflexen in mijn onderbewustzijn deden dat.
Door de plotse pijnprikkels die mijn hersenen binnenkwamen schoot mijn onderbrein (waar m'n onderbewustzijn woont) wakker.
In één ruk sloot mijn onderbrein de bloedtoevoer naar mijn bovenbrein (bewustzijn) af en nam mijn volledige lijf over.
Ook jouw peuter heeft een onderbrein en een bovenbrein. In tegenstelling tot jouw hersenen is het bovenbrein (bewustzijn) van jouw oogappel niet ontwikkeld.
Ik moet mijn vingers verliezen om mijn onderbewustzijn de controle te laten overnemen. Bij jouw peuter is het al raak als jij z'n koekje in 2 breekt.
Zonder ontwikkeld bovenbrein is jouw kleine rakker niet in staat om zijn onderbewustzijn onder controle te houden als er intense of onbekende prikkels zijn hersenen binnenkomen.
En dan stelt je peuter driftbuien, woedebuien of uitdagend gedrag.
2. Tot welke leeftijd kan ik woedeaanvallen verwachten?
Vanaf 4 à 5 jaar is het bovenbrein van de gemiddelde kleuter voldoende ontwikkeld om woorden te geven aan de basisgevoelens.
Woedebuien zijn op die leeftijd zeldzamer en minder intens.
Ik hoor jou nu denken: “Help moet ik DIT nog 3 jaar uitzitten?”
Wel, ik heb goed nieuws voor jou... Lees verder onder mijn voorstelling...
3. Hoe ga je om met woedeaanval bij jouw peuter?
Jij hebt als ouder alles in handen om je peuter veel sneller en gemakkelijker door de driftkikkerfase te loodsen.
Ga aan de slag met je peuter en train actief zijn of haar bovenbrein. Binnen de kortste keren merk je dat:
je kind veel minder woedebuien zal stellen
De woedeaanvallen minder lang duren en minder intens zijn
Jouw kind zich beter kan uiten
Jouw peuter zijn impulsen iets beter onder controle krijgt
Klaar om de bovenbreinontwikkeling van jouw peuter een stereoïdenshot geven?
Klik hier en meld je gratis aan voor mijn verassende ‘weg-met-woedebuien’ opvoedtips.Zijn jouw trommelvliezen voor de zoveelste keer net niet gescheurd tijdens een woedeaanval van je peuter?
Speel in op het onderbewustzijn van je peuter door de volgende tips toe te passen.
1. Blijf zelf rustig
Onthoud dat het onderbrein van jouw peuter op dit moment de baas is.
Misschien voel jij je beledigd of niet gerespecteerd? Het kan dat jouw peuter net iets gezegd of gedaan die er bij jou emotioneel diep op inhakt.
Leg dit naast je neer (Serieus, echt doen he. De hersenen van jouw kleuter zijn onvoldoende ontwikkeld jou doelbewust te kwetsen).
De spiegelneuronen in het onderbrein van je peuter pikken jouw rustige uitstraling op en zorgen ervoor dat jouw peuter uit zichzelf terug rustig wordt.
Zo krijg je een hysterisch kind terug rustig.
2. Benoem wat je ziet
Leer je kind dat hij boos is.
Dat doe je door te zeggen dat hij boos is. Zeg het niet éénmaal, maar zeg het vele keren. Ook na de woedebui.
Leg uit dat het gevoel dat je zoontje of dochtertje voelde boosheid was.
Zo leer jij je kind om te zeggen dat hij boos is. Dat is een beter alternatief dan keihard een legoblokje naar jouw hoofd te slingeren.
Herkennen en benoemen van de eigen emoties is trouwens de basis voor de sociale vaardigheden van jouw peuter. Dus zeker doen!
3. Zoek de onderliggende reden van de woedebui
Zoek uit waarom jouw zoontje of dochtertje nu boos is geworden. Soms is dat heel gemakkelijk zoals
honger of dorst.
Vaak gaat het om minder evidente oorzaken. Ik gaf eerder al aan dat er meer dan 30 verschillende oorzaken zijn waardoor jouw peuter heel boos kan worden.
Veel van die oorzaken komen voor de meeste mama’s en papa’s als een complete verassing.
Wil jij ook te weten komen welke verassende oorzaken aan de basis kunnen liggen van de woedebuien van jouw peuter?
Klik hier en schrijf je dan nu gratis in voor mijn verassende ‘weg-met-woedebuien’ opvoedtips.
4. Biedt een uitweg
Ik heb de voorbije jaren honderden ouders geholpen met het aanpakken van de woedeaanvallen van hun peuter of kleuter.
Éen van deze ouders is Delphine.
Toen ik Delphine de eerste keer sprak, zag ze op tegen de vrije momenten met haar gezin. Haar zoontje had constant hele lange en heel intense woedebuien.
Door aan de slag te gaan met
mijn programma ‘rust in je gezin’ gaf Delphine het bovenbrein van haar zoontje een anabolenshot en geniet ze nu weer van het mama zijn.
Ze kijkt nu terug uit naar de weekends met haar gezin. Zowel Delphine als haar zoontje zitten merkbaar beter in hun vel.
